همه چیز درباره عفونت های استرپتوکوکی

عفونت ممکنست از طریق شیپور استاش به طرف بالا و عقب سرایت کرده و گوش میانی را مبتلا سازد . در شیرخواران و بچه های کوچک فاصله ارتباطی بین حلق و بینی کوتاه بوده و کانال شیپور استاش پهن تر و کوتاه تر از بالغین است و پیچ و خم کمتری دارد ، لذا بیشتر ترشحات به اسانی به گوش میانی می رسد .

عفونت های استرپتوککی

عفونت های استرپتوککی عوارضی گوناگون و متفاوتی است . در زیر به برخی از انها اشاره می کنیم . عوارض چرمی و غیرچرکی ممکن است متعاقل عفونت های استرپتوککی درمان نشده دیده شود .

عوارض چرکی عفونت های استرپتوککی :

شایع ترین عوارض عفونت های استرپتوککی ، عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی به علت انتشار مستقیم عفونت به بافت ها و حفرات اطراف می باشد . به طور کلی این عوارض بیشتر در بچه ها اتفاق افتاده و اکثرا به دنبال مخملک دیده می شود .

به دنبال جراحی لوزه ها و آدنوئید این عوارض کمتر اتفاق می بافتند و یا درمان آنتی بیوتیکی موثر و سریع امروزه بسیار نادر هستند . انتشار سریع عفونت به بافت های اطراف در سلولیت دور لوزه ، آبسه دور لوزه یا آبسه پشت حلق مشاهده می گردد . در آبسه یا سلولیت دور لوزه تورم شدید و یکطرفه وجود داشته و در لمس قدامی لوزه تموج احساس می شود . پاتوژنز واقعی آن دقیقا معلوم نیست . چرک از طریق کپسول لوزه به بافت همبندی گردن انتشار می یابد و ایجاد تورم با قوام سفت در طرف مبتلا با جابجایی لوزه به طرف خط وسط حلق می نماید .

اغلب آبسه ایجاد و در موارد درمان نشده تخلیه می شود ولی چرک حاوی استرپتوکک نمی باشد . ممکن است خود استرپتوکک به طور اولیه این عارضه را ایجاد نکند و به دنبال عفونت های استرپتوککی ، ارگانیسمهای کومنسال اوروفارنگس نظیر باسیلهای گرم منفی یا استرپتوکک بیهوازی مسئول این عارضه باشد . شروع این عارضه ناگهانی با شدت یافتن درد گلو و تورم گردن و اغلب با افزایش تب وضعف می باشد . لوزه مبتلا و قسمت قدامی آن شدیدا متورم ، غدد لنفاوی گردن و حساس و توده با تموج در لمس حس می شود . یکی از عوارض آبسه دور لوزه انتشار مستقیم عفونت به داخل گردن است که منجر به ترومبوفلبیت چرکی می شود . امروزه آبسه دور لوزه کمتر مشاهده می گردد . زیرا فارنژیت شدید عفونت های استرپتوککیدر مراحل اولیه با آنتی بیوتیک درمان می شود .

در صورت بروز آبسه رتروفارنکس ، تورم و برجستگی در قسمت قدامی اپی گلوت دیده می شود . به طوریکه فضای فارنکس کاهش یافته و هوا که از حنجره و از طریق قسمت برجسته می گذرد ، صدا را به صورت high pitched و فلزی در می آورد . تمام آبسه های حلق و عفونت هایی که اپی گلوت را گرفتار می کنند به خصوص در بچه های جوان بسیار خطرناک می باشد . باید متذکرشد که وجود آبسه مشخص عفونت های استرپتوککی نیست . انتشار عفونت به طرف بالا منجر به عوارضی در بافت ها و مناطق اطراف بینی و سینوسهای پارانازال می شود . به علت تورم پرده های مخاطی یا غلظت ترشح ، مدخل یا چند سینوس ممکن است بسته شده و آمپیم سینوسهای مبتلا حاصل گردد .

وقتی این مساله در سینوس های اسفنوئید یا اتموئید ایجاد شود ، انتشار عفونت ممکنست از طریق صفحه غربالی اتموئید به مننژ ایجاد مننژیت لوکالیزه یا ژنرالیزه نماید . آبسه مغز ممکنست به علت انتشار مستقیم از مننژ بدون مننژیت ژنرالیزه ایجاد شود .

عفونت ممکنست از طریق شیپور استاش به طرف بالا و عقب سرایت کرده و گوش میانی را مبتلا سازد . در شیرخواران و بچه های کوچک فاصله ارتباطی بین حلق و بینی کوتاه بوده و کانال شیپور استاش پهن تر و کوتاه تر از بالغین است و پیچ و خم کمتری دارد ، لذا بیشتر ترشحات به اسانی به گوش میانی می رسد . در التهاب گوش میانی بدون چرک (اوتیت میانی کاتارال) پرده تمپان قرمز رنگ ، براق و به طرف خارج برجسته می باشد . در صورتیکه اوتیت چرکی وجود داشته باشد برجستگی پرده تمپان و بطرف خارج برجسته می باشد . در صورتیکه اوتیت چرکی وجود داشته باشد برجستگی پرده تمپان مشخص است و پرده برنگ خاکستری تیره بوده و ممکنست خودبخود پاره شود . در هر دو نوع اوتیت ، درد شدید گوش وجود دارد و درناژ باعث تسکین درد می گردد . انتشار عفونت از گوش میانی به ماستوئید ایجاد ماستوئیدیت می نماید که با حساسیت ، تورم و قرمزی پشت گوش تظاهر می کند .

تورم ممکنست بسیار مشخص باشد ، به طوریکه لاله گوش را به جلو براند . گاهی عفونت استخوان و پریوست را خراب کرده و چرک به بافت زیر جلدی منطقه ماستوئید راه می یابد ، چنانکه به طرف پائین سرازیر شود ایجاد آبسه Bezold در گردن می نماید . وقتی عفونت از طریق استخوان در نسوج عمقی انتشار یابد ، ترومبوز عفونی سینوس های داخل جمجمه ایجاد می شود . ادامه انتشار ممکنست سبب گرفتاری مننژ بصورت مننژیت لوکالیزه یا ژنرالیزه شود . پیدایش آبسه یا کیست در مغز در لوب تامپوران که ناشی از انتشار عفونت از ماستوئید باشد غیر معمول است . انتشار عفونت به طرف پائین منجر به لنفادنیت گردنی می شود که در لمس ممکنست سفت باشد . گرفتاری غدد لنفاوی به طورت یکطرفه یا دوطرفه ممکنست موجب تورم مشخص گردن در زیر فک شود .آسپراسیون غدد لنفاوی با قطر 3*3 سانتیمتر معمولا استرپتوکک گروه A را نشان می دهد ولی آسپیره کردن غدد کوچکتر چیزی بدست نمی دهد . لنفادنیت چرکی گردن در صورتی اتفاق میافتد که آبسه تشکیل شده باشد . علایم آبسه در این محل تموج ، قرمزی و کشیده شدن پوست می باشد .

عوارض ایجاد شده توسط متاستاز  درعفونت های استرپتوککی :

ارگانیسم و توکسین های وابسته در بافت های مختلف بدن منتشر می شود . در مخملک و باد سرخ امکان باکتریمی بیشتر از فارنژیت استرپتوککی می باشد . وجود پروتئینوری ، هماتوری گذرا ، آنمی و علایم آسیب خفیف سلولهای کبدی و نکروز توبولر در این دو بیماری به نظر می رسد ناشی از اثر مستقیم توکسین باشد، ولی توکسین مسئول این تظاهرات شناخته نشده است . به گزارش آسان طب میوکاردیت و ارتریت غیر چرکی به عنوان علایمی از تب روماتیسمی می باشد . عوارض ناشی از انتشار میکروب مثل آرتریت سپتیک ، پریکاردیست ، آندوکاردیت ، مننژیت ، آبسه مغز و استئومیلیت ممکنست در جریان بیماری دیده شود .

عوارض غیرچرکی عفونت های استرپتوککی :

عوارض عمده غیرچرکی در عفونت های استرپتوککی شامل تب روماتیسمی حاد ARF و گلومرولونفریت حاد AGN می باشد .

منبع مطلب عفونت های استرپتوککی : سایت آسان طب

http://asanteb.com/